ساعات پایانی سال 93

سلام دخترکم.

امسال گذشت. فقط چند ساعت مونده تا یک سال دیگه شروع بشه...

سال 93 سالی که یه جورایی عجیب بود... تلخ و شیرین های زندگی من کنار هم بودن با فاصله کم.

پوریای عزیزم رفت و یک فرشته با فاصله ی 16 روز آمد.

خدا بزرگیشو ثابت میکنه...

اگه تو نبودی به ما چه میگذشت...

پوریا جاش تا ابد بین ما خالیه. هیچی هم جاشو پر نمیکنه. اما وجود تو یه روزنه بود تا به همه بگه امید هست و زندگی هم ادامه داره.

خدا رو شکر میکنم بخاطر همه داده ها و نداده هاش.

امیدوارم سالی که شروع میشه برای همه آدم ها پر از برکت و امید و عشق و صلح باشه. هیچکس از زندگی خسته نشه و همه سالم و شاد باشن...

خدا همه رفتگان رو رحمت کنه و سایه تمام پدرا و مادرا روی سر بچه هاشون باشه.

دلم واسه همه اونایی که نیستن تنگه:

بابا بزرگام و جده هام، خاله رباب،خالو،داداش عزیزم که امسال اولین سالیه که نیست و عیدی ازش نمیگیریم...

جاشون خالی و یادشون گرامی...

دخترم برای تو هم سلامتی و عاقبت بخیری آرزو میکنم برای همیشه عمر

دوستت دارم